Έκκληση προς εξωγήινους

Tου Στέφανου Κασιμάτη

Στην περίφημη εναρκτήρια συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ, την περασμένη Παρασκευή, ο πρόεδρος ο Βαγγέλης ο Βενιζέλος μπήκε στην αίθουσα δύο φορές: Την πρώτη για να ανοίξει τη συνδιάσκεψη με την ομιλία του και τη δεύτερη για να την κλείσει πάλι με ομιλία του. Ωστόσο, αισθάνθηκε την υποχρέωση να εξηγήσει προς το πασοκώνυμον πλήρωμα ότι, παρά την απουσία του από την αίθουσα, είχε ακούσει τις εισηγήσεις του από το... μόνιτορ, στον χώρο όπου ευρίσκετο. Την εξήγηση αυτή του επέβαλε η αστική ευγένειά του - ήταν ένα εκ των κατά συνθήκη ψευδών, χωρίς τα οποία δεν μπορούν να υπάρξουν κοινωνικές σχέσεις. Διότι, βεβαίως, -ας μην κοροϊδευόμαστε επιτέλους- όλοι γνωρίζουμε ότι ο Β. ο Βενιζέλος δεν έχει ανάγκη από μόνιτορ ή όποιο άλλο τεχνολογικό μέσον για να ξέρει τις σκέψεις ενός στελέχους του. Αρκεί μια φορά, κατά το λεγόμενο, «να κόψει τη φάτσα» του στελέχους και έχει καταλάβει τα πάντα αμέσως. Στην πραγματικότητα, δεν χρειάζεται καν στελέχη ο πρόεδρος ο Β. ο Βενιζέλος για να κάνει πολιτική. Τα έχει επειδή η εικόνα κάποιων ανθρώπων που διαβουλεύονται μαζί του είναι απαραίτητη για τους πολλούς. Αν είχε εφευρεθεί η τεχνολογία που θα επέτρεπε αντί πραγματικών ανθρώπων να γεμίζει μια αίθουσα με ολογράμματα που θα τον χειροκροτούσαν, θα τη χρησιμοποιούσε ως πρακτικότερη. Για να είμαι ειλικρινής μέχρι σημείου ωμότητος, ο πρόεδρος ο Β. ο Βενιζέλος δεν έχει ανάγκη κανέναν και για τίποτε. Ξέρει εκ των προτέρων όλες τις απόψεις για όλα τα θέματα, όλες τις λύσεις για όλα τα προβλήματα, ξέρει ακόμη και τις λύσεις για προβλήματα που δεν έχουν ανακύψει, αλλά θα ανακύψουν στο μέλλον. Είναι ο homo pasokus universalis. Για τον λόγο αυτό, υπό τις προϋποθέσεις ότι, πρώτον, υπάρχουν εξωγήινοι, δεύτερον, ότι πράγματι ακολουθούν την πρακτική να απάγουν ανθρώπους και να τους εξετάζουν με τον σκοπό να αντλήσουν πληροφορίες για το ανθρώπινο είδος και, τρίτον, ότι διαβάζουν τούτη τη στήλη, θα συνιστούσα στους καθ’ όλα αξιοσέβαστους εξωγήινους την επόμενη φορά να βουτήξουν τον Β. τον Βενιζέλο. Δεν υπάρχει πληρέστερο δείγμα των ικανοτήτων και της σοφίας του είδους που τους ενδιαφέρει. Θα περάσουν χρόνια ατελείωτα αντλώντας από τους ποταμούς των γνώσεων του ανδρός. Θα έχουν στα χέρια τους το compendium των επιτευγμάτων του ανθρώπου και του πολιτισμού του και δεν θα χρειασθεί να χάνουν τον χρόνο τους με κάτι ανυποψίαστους αγρότες από τη Νεμπράσκα, από τους οποίους το πολύ πολύ να μάθουν τους κανόνες του μπέιζμπολ. (Σ.τ.σ. Παρεμπιπτόντως, αν τους καταλάβουν αυτούς, θα παρακαλούσα πολύ να τους εξηγήσουν και στον υπόλοιπο κόσμο...) Ας τον κρατήσουν όσο θέλουν. Δεν θα παραπονεθεί, αρκεί να μην τον διακόπτουν όταν μιλά και, με τη συμπεριφορά τους, να τον κάνουν να νιώθει σημαντικός. Για την ανθρωπότητα η απώλεια θα είναι βαριά, αυτή η χώρα όμως θα τους ευγνωμονεί... Ο σκύλος και η πίτα Ο υπουργός Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντώνης Μανιτάκης διαβεβαίωσε τον πρόεδρο της ΑΔΕΔΥ Κ. Τσικρικά, κατά τη χθεσινή συνάντησή τους, ότι δεν πρόκειται να γίνουν απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων. Την ίδια ώρα, ο υπουργός εξέφρασε εμμέσως τη συμπαράστασή του στα οικονομικά αιτήματα που εξέθεσε ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, αποδεχόμενος ότι «δεν μπορείς να κάνεις διοικητική μεταρρύθμιση με δημοσίους υπαλλήλους πένητες». Ασφαλώς και έχει δίκιο ο υπουργός. Εφόσον, όμως, επιδίωξή του είναι η διοικητική μεταρρύθμιση -όπως έχω την εντύπωση ότι είναι- τότε θα πρέπει να απολύσει δημοσίους υπαλλήλους, ώστε η πίτα να μοιραστεί σε μικρότερο αριθμό υπαλλήλων και οι μερίδες να γίνουν περισσότερο ικανοποιητικές. Ομως ο υπουργός διαβεβαίωσε τον ανώτατο συνδικαλιστικό εκπρόσωπο της δημοσιοϋπαλληλίας ότι οι απολύσεις αποκλείονται. Αρα τι πρέπει να γίνει, αφού ο διαιρέτης μένει σταθερός και η πρόθεσή μας είναι να αυξήσουμε το πηλίκον; Να αυξηθεί ο διαιρετέος - η πίτα, με άλλα λόγια. Για να συμβεί αυτό, δηλαδή για να ανακοπεί η ύφεση και να ξαναπάρει μπροστά η οικονομία, μία από τις βασικές προϋποθέσεις είναι η διοικητική μεταρρύθμιση, ώστε το κράτος από εμπόδιο της οικονομικής δραστηριότητας να γίνει πραγματικός αρωγός της. Αλλά και αυτό το θεωρεί αδύνατο ο υπουργός, εφόσον οι δημόσιοι υπάλληλοι πένονται. Κατά συνέπεια, αυτό που ο υπουργός μας είπε, με την προσιδιάζουσα σε έναν διακεκριμένο καθηγητή λεπτότητα, είναι ότι, με τους όρους και τις δυνατότητες της σημερινής πραγματικότητας, διοικητική μεταρρύθμιση αυτός δεν μπορεί να κάνει. Ειλικρινώς το ελπίζω -διότι ο Α. Μανιτάκης είναι άνθρωπος σπανίας ποιότητος και αξίας για τα δεδομένα του δημοσίου βίου- να βρει τουλάχιστον κάτι άλλο δημιουργικό να κάνει ως υπουργός. (Μεταξύ άλλων και Διοικητικής Μεταρρύθμισης...) Επιστολή Σε φάκελο με ανάγλυφο ασημένιο μονόγραμμα, όπου ένα μεγάλο «Α» (for Angelopoulos) αγκαλιάζει ένα μικρότερο «T» (for Theodore), το οποίο διαπερνά σαν ξίφος ένα ακόμη μικρότερο «G» (for Gianna), έλαβα την κάτωθι επιστολή, υπογεγραμμένη από τη Γιάννα Αγγελοπούλου-Δασκαλάκη: «Η πάντα εμπνευσμένη πένα σας, την περασμένη Κυριακή, έγινε πηγή πολλών δημοσιευμάτων. Διάβασα παντού ότι με φωτογραφίζατε. Πέρα από το διασκεδαστικό του πράγματος, οι θεωρίες συνωμοσίας αυτού του είδους (ότι έφερα εταιρεία Αμερικανών συμβούλων να υποστηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ) έχουν ίσως και μια χρησιμότητα για πολλούς. Οταν ένα φαινόμενο δεν μπορεί εύκολα να κατανοηθεί ή να ερμηνευθεί (άλλωστε και στις σελίδες σας διαβάζαμε ότι προηγείται σταθερά), τότε οι ερμηνείες αυτού του είδους εκτός από διασκεδαστικές καταλήγουν και απεγνωσμένες». Ας εκτιμηθεί το νόημά της από τον καθένα, σύμφωνα με τις δυνατότητές του...