Η Ελληνική και ελληνόκτητη Ναυτιλία μπορεί να είναι πρώτη
δύναμη παγκοσμίως, όμως κινδυνεύει να χάσει τη λύδια λίθο της επιτυχίας της
αυτής που είναι η τεχνογνωσία.
Αιτία είναι η συνεχής μείωση του αριθμού των
Ελλήνων ναυτικών οι οποίοι απετέλεσαν και αποτελούν τη βάση του επιχειρηματικού
αυτού θαύματος, ενώ στη συνέχεια επανδρώνουν τα γραφεία στη στεριά και κάποιοι
από αυτούς γίνονται και πλοιοκτήτες.
Οι εν ενεργεία Έλληνες ναυτικοί πλέον είναι μόλις 15.000,
την ώρα που ο ελληνόκτητος στόλος αγγίζει τα 3.760 πλοία. Την συνδεσμολογία της
«ωρολογιακής αυτής βόμβας» που βρίσκεται στα «ύφαλα» της ελληνικής ναυτιλίας
αποκαλύπτει ο captain Δημήτρης Λ.Ασλάνογλου Training Manager της ελληνικών
συμφερόντων Eletson Corporation, που έχει στόλο από 28 πλοία ήτοι 23 product
carriers και πέντε LPG.
Η Eletson που ιδρύθηκε το 1966 είναι από τις λίγες εταιρείες
που έχουν σε όλα τα πλοία τους ελληνική σημαία και απασχολούν Έλληνες ναυτικούς
και για αυτό η άποψη του captain Δημήτρη Ασλάνογλου έχει το δικό της ειδικό
βάρος πάνω στο θέμα της ναυτικής εκπαίδευσης.
- Κύριε
Ασλάνογλου παρά το γεγονός ότι ο ελληνόκτητος στόλος αποτελεί μία παγκόσμια
δύναμη στη ναυτιλιακή βιομηχανία, οι Έλληνες ναυτικοί μειώνονται συνεχώς. Ποιοι
πιστεύετε ότι είναι οι λόγοι;
- Αδυνατώ να επισημάνω ποια είναι τα θετικά δείγματα γραφής
των τελευταίων ετών, που δείχνουν ότι η πατρίδα μας, η Ελλάδα, υποστηρίζει
ενεργά το περιβάλλον ανάπτυξης της ναυτεργασίας.
Αντιθέτως, μπορώ να αναφέρω τα αρνητικά δείγματα γραφής, με
πρώτο και καλύτερο την κατάργηση του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, την συνεχή
υποβάθμιση των Ακαδημιών Εμπορικού Ναυτικού και την συνεχή απαξίωση του Κέντρου
Επιμόρφωσης Στελεχών Εμπορικού Ναυτικού (ΚΕΣΕΝ), που υποτίθεται ότι προσπαθεί
να υποστηρίξει την επιμόρφωση και αναβάθμιση των ήδη υπαρχόντων Αξιωματικών
Ε.Ν., με μέσα....τριτοκοσμικά.
Το πρόβλημα δεν είναι μόνο το ποσοτικό, σε ό,τι αφορά τον
αριθμό των Ελλήνων ναυτικών αλλά τείνει να γίνει και το ποιοτικό, με αποτέλεσμα
ο Έλληνας εφοπλιστής, παρ’ όλες τις προσπάθειες που κάνει και έκανε για την
ανάπτυξη του Ελληνικού ναυτικού δυναμικού, να αναζητεί εναλλακτικές πηγές, μέσα
από άλλες χώρες, μία αναζήτηση, που αρκετές φορές τον γεμίζει πίκρα και
αγανάκτηση.
- Γιατί
πολλές ελληνικών συμφερόντων εταιρείες δεν ναυτολογούν Έλληνες ναυτικούς και
προτιμούν αλλοδαπούς;
Ένας σωστός επιχειρηματίας, όπως αποδεδειγμένα είναι και ο
Έλληνας εφοπλιστής, το πρώτο πράγμα που θα τον προβληματίσει και θα τον
απασχολήσει στην συγκρότηση του προγραμματισμού του, είναι το ανθρώπινο
δυναμικό, που θα επανδρώσει το στόλο του και μετά όλα τα άλλα.
Κριτήρια επιλογής αυτού του ανθρώπινου δυναμικού είναι η
ανταγωνιστικότητά του στους τομείς της ποιότητας προσφερομένων υπηρεσιών, του
κόστους και της εξέλιξης. Δηλαδή κατά πόσον το περιβάλλον του ναυτικού, η ίδια
η πατρίδα του δηλαδή, υποστηρίζει την εξέλιξή του στους τομείς εκπαίδευσης,
κοινωνικής προβολής και αναβάθμισής του, έτσι ώστε να παραμένει πάντα
ελκυστικός-ανταγωνιστικός στην ναυτιλιακή βιομηχανία.
O καλός επιχειρηματίας, με όλα όσα έχουν γίνει τα τελευταία
χρόνια στη χώρα μας, φυσικό είναι να μην εμπιστεύεται πλέον το μέλλον τού
στόλου του σε χέρια ανθρώπινου δυναμικού, τα οποία είναι τελείως αβοήθητα από
την Ελληνική Πολιτεία, και τα οποία για τον λόγο αυτό αδυνατούν να εξελιχθούν
ποιοτικά.
- Εννοείτε ότι οι συνθήκες εκπαίδευσης των Ελλήνων ναυτικών
είναι πλέον υποβαθμισμένες;
- Οι συνθήκες είναι τόσο υποβαθμισμένες στην Ελλάδα , που
συκρινόμενες με τις ήδη υπάρχουσες σε χώρες σαν τις Φιλιππίνες, την Ινδία και
του πρώην σοβιετικού μπλοκ, είναι κατά πολύ υποδεέστερες. Το λέω αυτό γιατί σε
αυτές τις χώρες, οι επενδύσεις για την δημιουργία και ανάπτυξη του ανθρώπινου
δυναμικού θαλάσσης σε θέματα κυρίως της εκπαίδευσης, είναι εντυπωσιακές και
συγχρόνως καταλήγουν και αποτελεσματικές, γιατί αποδεδειγμένα τα πλοία
ταξιδεύουν, είναι ανταγωνιστικά και παραγωγικά για έναν επιχειρηματία, όχι μόνο
τον Έλληνα επιχειρηματία αλλά και τον ξένο.
Δεν παύουν όμως μέχρι και σήμερα να υπάρχουν οι καλοί
Έλληνες ναυτικοί, εκείνοι οι οποίοι υποστηριζόμενοι πάντα από τις εταιρείες με
τις οποίες συνεργάζονται, προσπαθούν να εξελίσσονται και να παραμένουν δυνατοί
παίκτες στο σημερινό γίγνεσθαι την παγκόσμιας Ναυτιλίας. Το ερώτημα
είναι...πόσοι είναι αυτοί και μέχρι πότε θα μπορούν να επανδρώνουν πλοία, αλλά
και γραφεία με τους ίδιους ρυθμούς, όταν από πίσω τους δεν έρχεται κανείς να
τους αντικαταστήσει.
- Η Eletson
είναι από τις μετρημένες ελληνικές ναυτιλιακές εταιρείες που έχουν υψωμένη την
ελληνική σημαία στα πλοία της ενώ στέκεται δίπλα τόσο στους σπουδαστές όσο και
στους Έλληνες ναυτικούς τους οποίους προτιμάει για να επανδρώσει τα πλοία της.
Ποιο είναι το σκεπτικό;
Στο σημείο αυτό θα ήθελα με λίγα λόγια να κάνω μια αναφορά
ενός σχεδιασμού της Εταιρείας μας, όταν αποφάσισε να στραφεί στον τομέα των
υγραεριοφόρων πλοίων.
Πριν από 5 χρόνια, έγινε μια επιλογή 24 ανώτερων
αξιωματικών, Ελλήνων, (Πλοιάρχων-Υποπ/ρχων- Α’Μηχανικών – Β’ Μηχανικών) από τον
στόλο των δεξαμενοπλοίων και σε συμφωνία με μία ξένη ναυτιλιακή Εταιρεία, η
οποία δραστηριοποιόταν στα υγραεριοφόρα πλοία, ξεκινήσαμε να στέλνουμε τους ανθρώπους
μας στα πλοία της ξένης εταιρείας, με σκοπό την εκπαίδευση και εξοικείωσή τους
με αυτά. Οι ναυτικοί μας πληρώνονταν κανονικά σαν να υπηρετούσαν σε δικά μας
πλοία. Ο χρόνος εκπαίδευσης ήταν 2 ταξίδια των 4 μηνών για τον καθένα.
Ο σχεδιασμός ολοκληρώθηκε μέσα σε 2, 5 χρόνια, κι έτσι
δημιουργήθηκε ο βασικός πυρήνας των πληρωμάτων μας που υπηρετούν σήμερα στα 5
υγραεριοφόρα πλοία μας.
Με τα παραπάνω θέλω να περιγράψω ενέργειες της Εletson, που
δηλώνουν την εμπιστοσύνη της στα Ελληνικά πληρώματα και στην εξέλιξή τους. Σε
περιπτώσεις παρόμοιες εάν δεν υπήρχε το έντονο ενδιαφέρον να επενδύσει η
Εταιρεία στους Έλληνες ναυτικούς της, θα επιλέγονταν αλλοδαποί ναυτικοί,
εξειδικευμένοι και ίσως με χαμηλότερο κόστος.
- Οι συνθήκες ευνοούν να επιμένετε ελληνικά;
Ο Έλληνας ναυτικός και η ανάπτυξή του, για την Εletson είναι
ο βασικότερος τομέας αξιοποίησης έτσι ώστε να μετουσιώνονται όλες οι προσδοκίες
μας σε επιχειρηματικά επιτεύγματα.
Ο κάθε προγραμματισμός μας, σε συνδυασμό με άλλες πολλές
δραστηριότητες μας, αποδεικνύουν ότι παλεύουμε να επιλέγουμε οτιδήποτε
«Ελληνικό», αλλά οι συγκυρίες της εποχής μας, δεν μας βοηθούν πάντα. Με δύο
λέξεις να αναφέρω ότι οι επισκευές των πλοίων μας γίνονταν πάντα σε Ελληνικά
ναυπηγεία, αλλά σήμερα που το αναφέρω, τα μεγάλα πλοία μας αδυνατούν να
επισκευαστούν εδώ, λόγω έλλειψης δεξαμενών κατάλληλων να τα δεχτούν. Μόνο τα
μικρότερα πλοία μας, επιμένουμε να τα φέρνουμε σε Ελληνικά ναυπηγεία επειδή
διατίθενται ακόμα οι κατάλληλες δεξαμενές.
Το Ελληνόκτητο πλοίο πάντα θα υπάρχει είτε είναι με Ελληνική
είτε με ξένη σημαία, αλλά κι αυτό να μην υπάρχει, τα πλοία θα υπάρχουν και ο
καλός ο Ναυτικός, ο καλός Έλληνας ναυτικός, πάντα θα έχει προτεραιότητα στις
προτιμήσεις όλων όσοι ασχολούνται με την θάλασσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου