Σαν τους επιβάτες της πτήσης 93...

Του Θανου Tζημερου*

Ας το πούμε ξεκάθαρα: η γραφειοκρατία και η διαφθορά δεν είναι ένας ιός που έπληξε το, κατά τα άλλα, υγιές σώμα της Δημόσιας Διοίκησης. Είναι το ίδιο το DNA του κράτους. Η διαφθορά είναι μια κρατική βιομηχανία με μεγαλομετόχους πολιτικούς, συνδικαλιστές και «κουμπάρους». Εχει δισεκατομμύρια ετήσια κέρδη και δεν υπάρχει καμία περίπτωση να αυτοεξυγιανθεί.

Εδώ και δυόμισι χρόνια άσκοπης λιτότητας, με ληστρικές φοροεπιδρομές σε κάθε τι που έχει παραμείνει όρθιο, με βλακώδεις και άδικες οριζόντιες περικοπές και εξαθλίωσης των αδυνάτων, το μόνο που καταφέραμε είναι να γίνουμε το πλέον ανυπόληπτο κράτος της γης και να δώσουμε την «άδεια» στους ξένους να μας πουν πως δεν είναι δυνατόν να πληρώνουμε συντάξεις σε νεκρούς ή σε νέους 35 και 40 ετών, πως ένας φορολογικός νόμος 18.000 σελίδων πρέπει να καταργηθεί γιατί είναι στην ουσία ανεφάρμοστος. Ενώ μετράμε πάνω από ένα εκατομμύριο ανέργους, το πλιάτσικο συνεχίζεται από τους «ταγούς» της δημόσιας ζωής, η αναξιοκρατία ζει και βασιλεύει και οι γύπες των κομματικών στρατών επιτίθενται πια σε ολόκληρο το σώμα του Προμηθέα. Κι όμως έχουν το θράσος να καλούν τον Ελληνα να τους ψηφίσει, προτείνοντας... νέα πρόσωπα! Πώς θα λειτουργήσουν οι «νέοι και άφθαρτοι» δίπλα στους παλιούς, φθαρμένους και διεφθαρμένους; Πώς οι τάχα μου «εκσυγχρονιστές» ενός φαύλου συστήματος δέχονταν να είναι όλα αυτά τα χρόνια σύντροφοι -άρα και συνένοχοι, έστω διά της σιωπής- του κάθε Ακη της δημόσιας ζωής; Γιατί συνεχίζουν να σιωπούν, καλύπτοντας τα υπόλοιπα μέλη της συμμορίας;

Μία επιλογή έχουμε: ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΑΡΩΣΟΥΜΕ! Η Ελλάδα των γαλαζοπράσινων γκάγκστερ, των απολιθωμάτων του σταλινικού μουσείου και των άλλων πονηρών και γραφικών ενοίκων της ίδιας «πολυκατοικίας» πρέπει να ισοπεδωθεί και στη θέση της να χτίσουμε ένα ευρωπαϊκό σοβαρό κράτος, παραγωγικό, πολιτισμένο, αξιοσέβαστο. Σας διαβεβαιώνουμε ότι δεν έχουμε κανένα «πολιτικό μικρόβιο». Θα προτιμούσαμε να μας άφηναν να κάνουμε τη δουλειά μας - και να είχαμε πολιτικούς που θα έκαναν κι αυτοί σωστά τη δική τους. Αλλά, πλέον, αισθανόμαστε σαν τους επιβάτες της πτήσης 93. Εχουμε συνειδητοποιήσει ότι αυτοί που κατέλαβαν το «αεροπλάνο», βιάζοντας κάθε έννοια δημοκρατίας και δικαιοσύνης, εξαπατώντας τους πάντες, το οδηγούν στη συντριβή, έχοντας εξασφαλίσει για τον εαυτό τους (κι αυτή είναι η μόνη διαφορά από την πτήση 93...) τα καλύτερα αλεξίπτωτα.

Αποφασίσαμε να ορμήσουμε στο πιλοτήριο. Δεν υπάρχουν από μηχανής θεοί. Τη λύση θα τη δώσουμε εμείς, οι μέχρι χθες αμήχανοι. Τι; Δεν έχουμε πολιτική πείρα; Ευτυχώς! Ξέρουμε όμως πώς ξεκινάει και πώς τελειώνει ένα project με επιτυχία, όσο μεγάλο κι αν είναι. Κι η μεταρρύθμιση της Ελλάδας ένα τέτοιο project είναι. Δεν χρειάζεται σοφία. Αρκεί να σκεφτούμε απλά. Οσα κράτη πέτυχαν, το ίδιο πράγμα εφάρμοσαν: οικονομικό περιβάλλον με ταχύτητα, απλότητα, διαφάνεια, σταθερότητα. Δεν πα’ να κυνηγάμε επενδυτές στο Ντουμπάι, στην Κίνα ή στην Ανταρκτική! Δεν υπάρχει περίπτωση να πατήσουν! Δεν γεννάν οι σολομοί σε βούρκο! Καθάρισε το ποτάμι σου και θα έρθουν μόνοι τους κοπάδια! Κι όχι μόνο οι ξένοι. Και οι Ελληνες. Αν θέλουμε να χτίσουμε έναν δυνατό παραγωγικό μηχανισμό, πρώτα στους εαυτούς μας πρέπει να στηριχθούμε, στη μικρομεσαία, καινοτόμα, ελληνική παραγωγική μονάδα. Η δημιουργικότητα του Ελληνα έχει τόσο βάναυσα συμπιεστεί που αν την αφήσεις ελεύθερη θα τιναχτεί σαν ελατήριο. Ζούμε στην ωραιότερη χώρα της Ευρώπης. Εχουμε με τη σέσουλα όσα οι άλλοι έχουν με το σταγονόμετρο. Εχουμε ήλιο, θάλασσα, αέρα, ακρογιαλιές, ορυκτό πλούτο, βιοποικιλότητα, χλωρίδα με βότανα που δεν ευδοκιμούν πουθενά αλλού, κρασί, λάδι, φρούτα, πολιτισμό, ιστορία, επιχειρηματίες και επιστήμονες με παγκόσμια αναγνώριση, εξωστρεφείς εταιρείες που κατακτούν τις αγορές του κόσμου, περήφανη ναυτιλία. Και πάνω απ’ όλα την ελληνικότητά μας, αυτή τη σπάνια ισορροπία ανάμεσα στον ορθολογισμό και τη φαντασία, στο πρακτικό μυαλό και την ποίηση, στη δράση και το ονειροπόλημα.

Εχουμε πολλά να προσφέρουμε -ή να πουλήσουμε, αν προτιμάτε- στον σύγχρονο κόσμο. Κι έχουμε και την όρεξη και τις δυνατότητες να το κάνουμε. Αρκεί να μπούμε στην καμπίνα να πετάξουμε έξω τη «συμμορία» της μεταπολίτευσης!

* Ο κ. Θ. Τζήμερος είναι πρόεδρος του κόμματος ΔημιουργίαΞανά.