Είναι προφανές ότι σαν χώρα έχουμε πιάσει πάτο.
Καταφέραμε και καταντήσαμε να γίνει η Ελλάδα ο παρίας της παγκόσμιας κοινότητας και να μπαίνουμε σε συγκριτικούς οικονομικούς πίνακες δίπλα στην Ρουάντα, την Ουκρανία και το Κιργιστάν.
Η εγκληματική διακυβέρνηση της χώρας κατά τα τελευταία χρόνια, η ανυποληψία της κάθε μορφής εξουσίας αλλά κυρίως αυτή των πολιτικών μας ταγών, των «εντεταλμένων» κομματικών κοντυλοφόρων, των επαγγελματιών εργατοπατέρων και των καρεκλοκενταύρων του στενού και του ευρύτερου δημόσιου τομέα, έχουν απογοητεύσει και καταστρέψει τους Έλληνες πολίτες που δυσκολεύονται να δουν λίγο φως στην άκρη του τούνελ....
Θα πρέπει να σοβαρευτούμε όλοι μας και να αναλάβουμε τις ευθύνες μας γιατί η οικονομική εξάρτηση είναι πολύ εύκολο να μετατραπεί σε άλλου είδους εξάρτηση που μπορεί να θέσει σε κίνδυνο ακόμα και την εθνική κυριαρχία της χώρας.
Και επειδή την χώρα δεν την έφερε σε αυτό το χάλι ο απλός Έλληνας πολίτης, το περί δικαίου αίσθημα επιβάλλει τον καταλογισμό ευθυνών στους υπαίτιους της εθνικής μας καταστροφής.
Ας αρχίσουμε λοιπόν, με τον καταλογισμό ευθυνών, ας δημευτεί η περιουσία που κάποιοι απέκτησαν εις βάρος του Ελληνικού λαού, ας πάει κάποιος από τους υπαιτίους της καταστροφής στην φυλακή, ας περικοπούν οι παχυλοί μισθοί των βουλευτών, των διοικητών και προέδρων των δημοσίων οργανισμών κατά 30%, ας μειωθεί ο δύστυχος δημόσιος τομέας κατά 40%, ας βοηθήσουν οικονομικά οι «έχοντες και κατέχοντες» και μετά ας συζητήσουν για περικοπές του πενιχρού μισθού του Έλληνα εργαζόμενου.
Δεν μπορεί να αρχίζουμε το κάθε τι, πάντα στραβά σε αυτήν την χώρα.
Πόσο ακόμα να αντέξει τον οικονομικό στραγγαλισμό ο απλός Έλληνας εργαζόμενος?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου