Εισαγωγή Σπουδαστών σε Στρατιωτικές Σχολές

E-mail Αναγνωστών

Πρόσφατα η Νέα Δημοκρατία (Ν.Δ.) υιοθέτησε επισήμως την άποψη ότι οι εξετάσεις των υποψηφίων για τις στρατιωτικές σχολές, θα πρέπει να διαχωρισθούν από το σύστημα των πανελληνίων εξετάσεων και να επανέλθουν στο παλαιό καθεστώς, σύμφωνα με το οποίο ο υποψήφιος διαγωνίζετο αποκλειστικά σε μία ή περισσότερες στρατιωτικές σχολές της προτιμήσεώς του. Ο κύριος λόγος που επικαλείται η Ν.Δ. για την εν λόγω αλλαγή είναι η εξάλειψη της περιπτώσεως να ακολουθήσει κάποιος το λειτούργημα του στρατιωτικού από τυχαία συγκυρία (π.χ. πρώτη επιλογή «Μ.Μ.Ε.» και εικοστή επιλογή «στρατιωτικός»), δεδομένου ότι η ανταπόκριση στις ιδιαίτερες συνθήκες των Ενόπλων Δυνάμεων (Ε.Δ.), απαιτεί προθύμους και συνειδητοποιημένους υποψηφίους οι οποίοι επιλέγουν αποκλειστικά την στρατιωτική σταδιοδρομία.

Παρά το γεγονός ότι με το τρέχον σύστημα, το πρόβλημα της εισαγωγής υποψηφίων σε στρατιωτικές σχολές, των οποίων η πραγματική επιθυμία δεν ήταν αρχικά αυτή, είναι υπαρκτό, θεωρώ την θέση της Ν.Δ. ατυχή και επιζήμια για τις Ε.Δ..Εάν τα κίνητρα του πολιτικού αυτού κόμματος για την βέλτιστη επιλογή του προσωπικού των Ε.Δ. ήταν αγνά, θα αρκούσε να προτείνει ένα είδος βαθμολογικού «bonus», για τους υποψηφίους οι οποίοι θα εδήλωναν την στρατιωτική σχολή ως πρώτη τους επιλογή, πάντοτε όμως εντός του πλαισίου των πανελληνίων εξετάσεων οι οποίες, παρά τις κατά καιρούς παρεκτροπές, αποτελούν έναν από τους ελάχιστους αδιάβλητους θεσμούς κύρους που έχουν απομείνει στην χώρα μας και χαίρουν της πανελληνίου εκτιμήσεως. Το τρέχον σύστημα εξετάσεων εξασφαλίζει τουλάχιστον την εισαγωγή υποψηφίων υψηλών επιδόσεων και υψηλής διανοητικής στάθμης κατά αξιοκρατικό τρόπο. Η εικασία μου ότι η θέση της Ν.Δ. ενέχει μικροκομματικά κίνητρα ενώ ζημιώνει ακουσίως ή εκουσίως τις Ε.Δ., βασίζεται στην εμπειρία του παρελθόντος την οποία οι παλαιότεροι Αξιωματικοί έχουμε βιώσει και την οποία μεταφέρω εδώ συνοπτικά.

Με το παλαιό σύστημα εισαγωγής στις στρατιωτικές σχολές, σε κάθε τάξη νεοεισαγομένων (τουλάχιστον στην Σχολή Ναυτικών Δοκίμων), υπήρχε μικρό (ευτυχώς) ποσοστό μαθητών οι οποίοι είχαν προφανώς εισαχθεί πλαγίως και παρ’ αξίαν, αφού οι επιδόσεις τους υστερούσαν καταφανώς έναντι του μέσου όρου των συμμαθητών τους και δεν είναι καθόλου βέβαιον ότι επιθυμούσαν διακαώς την στρατιωτική σταδιοδρομία. Ορισμένοι εξ αυτών, σταδιοδρόμησαν αξιοπρεπώς και αγάπησαν τον κλάδο των Ε.Δ. που υπηρετούσαν. Το μεγαλύτερο εν τούτοις ποσοστό εκ των παρ’ αξίαν εισαχθέντων εξελίχθηκε σε ανεπαρκείς αξιωματικούς, δεδομένης και της πεπερασμένης διανοητικής των ικανότητος. Την ανεπάρκειά των αυτήν φρόντισαν να την συμπληρώνουν με εκδουλεύσεις κομματικής αφοσιώσεως, αφού η αξιοκρατική ανέλιξή των στην ιεραρχία ήταν αδύνατη. Το κομματικό σύστημα, ανεξαρτήτως χρώματος, αξιοποιεί επί σειρά ετών, δίχως τύψεις και αναστολές, τους μετρίους ή και ανεπαρκείς αυτούς αξιωματικούς σε σημαντικές θέσεις εμπιστοσύνης προκειμένου αυτοί να εξυπηρετούν κομματικά συμφέροντα (μάτια και αυτιά του κόμματος σε θέσεις κλειδιά, ρουσφέτια, οσφυοκαμψίες, ανοχή και εξυπηρέτηση κομματικών αναξιοκρατικών παρεμβάσεων σε τοποθετήσεις, προαγωγές, αποστρατείες, προμήθειες κ.λ.π.). Η κομματική παρασκηνιακή εμπλοκή εν ενεργεία στρατιωτικών αντί να κολάζεται άμεσα και ριζικά, ως ευθέως αντικειμένη στην στρατιωτική δεοντολογία, καθώς και τις στρατιωτικές αξίες και αρετές, αυτή επιβραβεύεται προκλητικά και μάλιστα σε βάρος των αρίστων και αξιοπρεπών στελεχών των Ε.Δ. τα οποία δεν καταδέχονται να κτυπήσουν κομματικές θύρες και επιμένουν να αξιολογηθούν αμερόληπτα, βάσει των πεπραγμένων τους.

Αποτέλεσμα του ανωτέρω φαινομένου είναι η πτώση του ηθικού των στελεχών των Ε.Δ. και η διάχυση του δηλητηριώδους μηνύματος στους νέους αξιωματικούς, ότι το κλειδί της επιτυχίας δεν είναι η καταξίωση μέσω του μόχθου αλλά μέσω των δημοσίων σχέσεων και της κομματικής υποταγής. Είναι επιπλέον γνωστό ότι ο μέτριος, συμβιβασμένος και κομματισμένος προϊστάμενος δεν ανέχεται αρίστους, υπερήφανους, αξιοπρεπείς και ακομμάτιστους υφισταμένους οι οποίοι με την στάση τους, του θυμίζουν διαρκώς την δική του μιζέρια. Κατά συνέπεια η αναξιοκρατία αποκτά πλοκάμια και κλονίζει τον ιστό των Ε.Δ..

Κατά την προσωπική μου άποψη, η επιστροφή στο παλαιό σύστημα εισαγωγής υποψηφίων στις στρατιωτικές σχολές, την οποία υποστηρίζει η Ν.Δ., θα ανοίξει διάπλατα τις θύρες για την εισαγωγή κομματικών παιδιών, κακομαθημένων τέκνων επωνύμων με πολιτικές προσβάσεις τα οποία χρειάζονται απλώς έναν αυτοπροσδιοριστικό τίτλο, τέκνων ματαιόδοξων στρατιωτικών επιθυμούντων την πάση θυσία συνέχιση της οικογενειακής στρατιωτικής παραδόσεως κ.ο.κ., εις βάρος της ήδη τρωθείσης μαχητικής ικανότητος των Ε.Δ.. Οι περισσότεροι εισαγόμενοι με την μεθόδευση αυτή θα αποτελέσουν αργότερα τους συνεχιστές και φορείς της κομματικής αλώσεως και μειώσεως της μαχητικής ικανότητος των Ε.Δ..

Επί τέλους η διαλαλούμενη υπευθυνότης των κομμάτων θα πρέπει κάποτε να μετουσιωθεί σε πράξη και το εθνικό κεφάλαιο των Ε.Δ., το οποίο δεν συντηρείται με κομματικά χρήματα αλλά με το υστέρημα του λαού μας, σε δυσχερείς οικονομικές συγκυρίες για την χώρα μας, θα πρέπει να μείνει εκτός των πελατειακών κομματικών σκοπιμοτήτων, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί η αποτρεπτική του ικανότητα.

09 – ΜΑΪΟΥ – 2011

Αντιναύαρχος ε.α. Β. Μαρτζούκος Π.Ν.

Επίτιμος Διοικητής Σ.Ν.Δ.

Και η απάντηση στον κ. Μαρτζούκο από τον Δρα Στ. Πολίτη

Λυπάμαι αλλά θα διαφωνήσω με τον κ. Μαρτζούκο! Ο στρατιωτικός είναι κάτι το τελείως διαφορετικό από τον ιδιώτη και γι’ αυτό τα κριτήρια θα πρέπει να είναι επίσης τελείως διαφορετικά. Ο όρος «αξιοκρατικά κριτήρια» είναι παρεξηγημένος. Θα προτιμούσα τον όρο «κριτήρια για χρησιμότερος». Με το ΠΑΣΟΚικό σύστημα και τα δικά του «αξιοκρατικά κριτήρια» αναζητείται αφ’ ενός μεν ο καλύτερος δυνατόν μαθητής και αφ εταίρου να εξυπηρετηθεί εκείνος που προέρχεται από διάφορες κατηγορίες όπως π.χ. τα τέκνα πολυτέκνων και αναπήρων, όσων είχαν το μέσον να υπηρετήσουν στο εξωτερικό κ.α. Το αποτέλεσμα του υπάρχοντος σήμερα συστήματος ήταν ολέθριο! Πλήθος επίδοξων φοιτητών για Πανεπιστημιακές Σχολές βρέθηκαν στις Στρατιωτικές Σχολές αναζητώντας διαρκώς τρόπο να φύγουν για να φοιτήσουν εκεί που θα ήθελαν ή παραμένοντας στο στράτευμα με «δημοσιοϋπαλληλική» νοοτροπία! Εκτός αυτού ο κ. Μαρτζούκος μιλά για κομματικά και άλλα κριτήρια. Εδώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι και με το υπάρχον σύστημα μπορούν κακόπιστα ενεργώντας κάποιοι να απορρίψουν υποψηφίους για κομματικούς λόγους ή ακόμα χειρότερα για να κατεβάσουν τη βάση με σκοπό να ευνοήσουν κάποιους δικούς του.

Το υπάρχον σύστημα λειτούργησε σε βάρος της αξιοπιστίας του στρατεύματος και απαξίωσε πλήρως τους στρατιωτικούς γιατί οδήγησε στην αντίληψη ότι ο στρατός με τη γενική του έννοια είναι ένα σωσίβιο σωτηρίας ή ένα άσυλο. Ο υποψήφιος για στρατιωτικές σχολές πρέπει να είναι συνειδητοποιημένος και να έχει καταλάβει που πάει, τι θα αντιμετωπίσει και το τι μπορεί να του συμβεί. Αν είναι και καλός μαθητής τόσο το καλύτερο! Εκεί πρέπει να εστιάζουν την προσοχή τους και οι αρμόδιες επιτροπές και να επιλέγουν τους χρησιμότερους! Η επιλογή των στρατιωτικών δεν μπορεί να βασίζεται ούτε στις εναλλακτικές λύσεις σταδιοδρομίας των υποψηφίων, ούτε σε μια προσπάθεια ανακουφίσεως αυτών που έχουν ανάγκη ούτε κάπου αλλού! Οπωσδήποτε μάλιστα θα πρέπει να αναζητούνται και να ευνοούνται άτομα που δείχνουν ιδιαίτερη αγάπη στο στρατό. Τέτοιοι είναι όσοι δίνουν εξετάσεις μόνο σε στρατιωτικές σχολές, τα τέκνα των στρατιωτικών που ενώ έχουν ζήσει τα βάσανα των γονέων τους επιθυμούν να ακολουθήσουν το ίδιο λειτούργημα και άτομα σαν φίλο Πτέραρχο ε.α. που πρωτού ακόμα εισαχθεί στην Σχολή Ικάρων πετούσε αεροπλάνο.

Όχι στους απελπισμένους και σε αυτούς που ψάχνουν να βρούνε επάγγελμα γιατί ο στρατός δεν είναι ούτε επάγγελμα ούτε σωσίβιο!

___________________________________________________

Exantas: Τα σχόλια δικά σας!