Επιστολή στον κ. Πρόεδρο της Δημοκρατίας

Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας


Κ Ο Ι Ν Ω Ν Ι Α  Ω Ρ Α  Μ Η Δ Ε Ν !


Μόνον έτσι θα μπορούσα να αρχίσω αυτή την επιστολή διαμαρτίας ως προς αυτά τα όποια διαδραματίζονται στην χώρα μας τις τελευταίες μέρες.
Ονομάζομαι Καλαμπούνιας Αθανάσιος, είμαι ένας από τους εκατοντάδες – χιλιάδες Έλληνες πολίτες που παρακολουθούν τις εξελίξεις και ανησυχούν για το ίσως προδιαγε-γραμμένο μέλλον μας, σαν Έλληνες, σαν Ελλάδα.
Σας στέλνω αυτήν την επιστολή να σας υπενθυμίσω ότι η Ελλάδα δεν αποτελείται ΜΟΝΟ από μερικές δεκάδες – εκατοντάδες πολίτες, πολιτικούς, δημοσιογράφους, μεγαλοεπιχει-ρηματίες και μερικούς παρατρεχάμενους βολεμένους πολίτες, αλλά αποτελείται από χιλιά- δες – εκατομμύρια ακόμα πολίτες που έχουν και ΑΥΤΟΙ ΙΣΑ δικαιώματα, στην ελπίδα, στο όνειρο, στη ζωή !
Σας στέλνω αυτή την επιστολή να σας υπενθυμίσω ότι είμαστε ΟΛΟΙ Έλληνες και πρέπει να σκεφτόμαστε και να λειτουργούμε ΟΛΟΙ σαν Έλληνες, για την Ελλάδα, για τον Έλληνα.
Παρατηρώ τις εξελίξεις με μεγάλη προσοχή, σας γράφω με οργή και απογοήτευση για την πολιτική και τους πολιτικούς. Είμαι ένας πολίτης πικραμένος για τα τεκταινόμενα, είμαι ένας πολίτης αγανακτισμένος με αυτά τα όποια λαμβάνουν χώρα.
Είμαι ένας πολίτης για να υπενθυμίσω ότι είστε στις πολιτικές επάλξεις για να υπηρετείτε τον...λαό και τα συμφέροντα του, να προασπίζεστε τα εθνικά μας συμφέροντα και την εθνική μας κυριαρχία, την εθνική μας υπερηφάνεια. Είμαι ένας πολίτης να σας υπενθυμίσω ότι γι’αυτό σας ψήφισε ο Ελληνικός λαός.
Αυτή τη στιγμή μετά λύπης μου πρέπει να σας αναφέρω ότι προδώσατε τον Ελληνικό λαό, προδώσατε όνειρα και προσδοκίες, τον προδίδετε καθημερινά, τον έχετε «στήσει» στον τοίχο και καθημερινά τον πυροβολείτε. Δεν τον πυροβολείτε «βολή κατά βολή», το «πυροβολείτε κατά ρυπάς» με το ανεξέλεγκτο πλέον και δυσβάστακτο κόστος ζωής, αλλά και τις «γενναίες» κοινωνικοπολιτικές και εργασιακές αποφάσεις που λάβατε.
Που να κοιτάξω γύρω μου και να μην δω το κόστος ζωής που έχει φτάσει !
Που να κοιτάξω γύρω μου και να μην φαίνετε με τον πλέον ζοφερό τρόπο η νέα πραγματικότητα της ζωής μας.
Και εσείς αντί να κάνετε μια προσπάθεια ελέγχου να συγκρατηθεί το κόστος ζωής, η συνοχή της κοινωνίας, η ζωή του μέσου Έλληνα να κρατηθεί σε σχετικά αξιοπρεπή επίπεδα, αυτό που κάνετε είναι να του δώσετε το αποτελειωτικο χτύπημα και να μου επιτρέψετε να το χαρακτηρίσω πισώπλατο.
Οι όλες επιλογές μόνο προς όφελος του λάου και του κοινωνικού συνόλου δεν φαίνετε να είναι. Τι να πω για τις νέες εργασιακές σχέσεις που προώθησε το αρμόδιο υπουργείο !
Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας


Άκουσα πρόσφατα τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας κύριο Αντώνη Σαμαρά να ζητά συγγνώμη για τα λάθη του παρελθόντος που διέπραξε η παράταξη του στα χρόνια της διακυβέρνησης της χώρας υπό την κυβέρνηση του κυρίου Κωνσταντίνου Καραμανλή, άκουσα και εσάς να ζητάτε συγγνώμη για τα όποια λάθη του παρελθόντος.
Και σας ρωτώ Κύριε Πρόεδρε, μια απλή «συγγνώμη» είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη για να εξιλεωθείτε στα μάτια του Ελληνικού λαού ?
Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας


Με μια απλή συγγνώμη απενεχοποιείται τους εαυτούς σας και τους πραγματικούς ένοχους σκανδάλων και διαφθοράς και τους δίνετε άφεση αμαρτιών. Παραδίδετε τα όπλα και χαρίζεται χρήματα τα οποία τόσα χρόνια θα μπορούσαν να είχαν αξιοποιηθεί και σήμερα να μην ήμασταν σε αυτή τη θέση
Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας


Μια απλή «συγγνώμη» θα πείτε στον νέο άνθρωπο που θέλει να γίνει γονιός, που θέλει να μεγαλώσει το παιδί του και δεν μπορεί ?
Μια απλή «συγγνώμη» θα πείτε στον εργαζόμενο που έχασε τη δουλεία του και δεν μπορεί να βρει άλλη ?
Μια απλή «συγγνώμη» θα πείτε στο απλό κόσμο που δεν μπορεί να ανταπεξέλθει στις καθημερινές του ανάγκες ?
Μια απλή «συγγνώμη» θα πείτε στο γονιό που έχασε το παιδί του ?
Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε της Δημοκρατίας,


ΔΕΝ έχουμε ανάγκη από «συγγνώμες», δεν έχουμε ανάγκη από επιβήτορες της τσέπης μας και βιαστές της ψυχής μας και της συνείδησης μας.
ΕΜΕΙΣ έχουμε ανάγκη να ζητήσουμε συγγνώμη από τους εαυτούς μας που σας ψηφίσαμε, που σας δώσαμε το δικαίωμα να μας φέρεται στο χείλος του γκρεμού
ΕΜΕΙΣ έχουμε ανάγκη να ζητήσουμε συγγνώμη από τα παιδιά μας, για τον κόσμο που τα φέρνουμε, για την παρακαταθήκη που τους αφήνουμε
ΕΜΕΙΣ ο λαός έχουμε ανάγκη της αυτοκάθαρσης και επαναδιορισμού της πολιτικής σκηνής
ΕΣΕΙΣ δυστυχώς δείχνετε ακόμα και τώρα αδυναμία και δυστοκία στη λήψη ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΩΝ αποφάσεων
Εύχομαι και ελπίζω η φωνή μου, η φωνή του κάθε ‘Ελληνα να γίνει η φωνή της συνείδησης σας.


Μετά Τιμής
Αθανάσιος Καλαμπούνιας


ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ :
Το ΔΝΤ μόνο καλό δεν θα κάνει και πιστεύω ότι και ΕΣΕΙΣ το ξέρετε αυτό.
Εσωκλείω μια επιστολή που είχα στείλει στις 14/3/10 στους κυρίους 300 της Βουλής. Περίμενα μια μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση εκ μέρους τους, αλλά αντί αυτού πήρα σαν απάντηση το ξερό «Ναι, έχετε δίκιο». Μόνο που με αυτό αύριο δεν θα ζήσω ούτε εγώ, ούτε και το παιδί μου
Αναδημοσίευση
--
Με θαλασσινούς χαιρετισμούς,
Exantas